28 Ağustos 2022

Kağıt- Efe Erbaş

Biz kağıt üstünde yaşıyoruz dostlarım

Devlet denen makinenin içindeyiz

Birer damla motor yağıyız mesela

Koca bir çarkın yirmi birinci dişindeyiz

Sizin anlayacağınız gibi söyleyim

Düşündüğünüz kadar önemli değiliz

Rakamlarda doğar harflerde yaşarız

Biz toplumun kendisiyiz fakat

Ona aynalar kadar yakın ve uzağız

Biliyorum çarkların durması an meselesi

Ah bir de yansımamıza dokunsaydık

Kağıtlarda yaşamak ölmekten zor

Tanrım keşke çarklar hiç olmasaydı

Çünkü bizler kolayca bulunmuyoruz

Sokaklara büyüteç tutmalısınız beyler

O zaman yakalarsınız bir damlayı

Barut kokan elleriyle fabrikadan dönerken

Veya haftada birkaç günlüğüne dahi

Barut kokan elleriyle oğullarını döverken

Çünkü bizler kaldırımdaki izler gibi

Her geçen gün meçhule taşınıyoruz

Çünkü bizim olmamız olmamaya yakın

Şüpheli varlığımızdan kaçıp

Kağıtların meşruluğuna sığınıyoruz